‘Houdbaarheid’ Frank Oostdam

Zijn branchedoop was op een soortgelijk podium als waarop hij de laatste jaren telkens schittert en misschien wel zijn finest hours beleeft. Zo staat Frank Oostdam straks in Curaçao weer in de spotlights van het ANVR Congres, een van zijn events waaraan hij met hart en ziel is verknocht.

De beste

Hij gaf zijn maiden speech in Dubrovnik, waar 10 jaar geleden de ANVR zich in het Rixos hotel verzamelde. Congresgangers van toen maakten kennis met een bevlogen en welbespraakte nieuwe directeur. Sindsdien wordt de brancheorganisatie geleid door de beste directeur ooit met voor ouderen onder de lezers de aantekening dat good old Gerard Couvreur in zijn lange ANVR-carrière het in de beginjaren uitstekend heeft gedaan. Gerard werd echter overschaduwd door graag op de voorgrond tredende bestuurders. Van andere voorgangers weet ik amper de naam nog…

Koppeling

Ik praat wel eens met Frank over wat hij zelf noemt zijn ‘houdbaarheid’ als leidsman van de ANVR. Overigens, sinds het vertrek van (toen) TUI-CEO Steven van der Heijden als voorzitter van de club, koppelt Frank de respectabele titels van voorzitter en directeur. Niet iedereen in de achterban vindt dat een gewenste situatie. ‘Wie controleert wie?’, is hun bezwaar.

Arjan Kers?

Frank is geen man die zo’n opstapeling van functies nastreeft, het overkwam hem. Eigenlijk voelt hij zich er een beetje ongemakkelijk bij en zou hij wel willen dat bijvoorbeeld de nieuwe TUI-baas Arjan Kers de voorzittershamer van hem over neemt. Waarom niet, eigenlijk, vraag ik mij af? Marktleiders moeten hun verantwoordelijkheid nemen.

De vraag…

Ik draai niet om de misschien wel heikele vraag heen: hoe lang blijft Frank nog? Hoe ziet hij zijn toekomst als eind vijftiger? Natuurlijk heb ik hem dat gevraagd, onlangs nog toen hij vorige maand in Bangkok voor het goede doel de Midnight Run zou lopen als de Thaise koning niet vlak daarvoor zou zijn overleden.

Vleesmachines

Frank ziet zich niet tot zijn pensioen bij de ANVR blijven, maar dan – vult hij meteen aan – ondermijnt de aantrekkelijkheid van de sector zijn opvatting. Hij is er van overtuigd dat de reisbranche een bijna niet te evenaren leuke en interessante branche is om voor te werken. En dat wringt natuurlijk met zijn eigen houdbaarheidsgedachte. ‘Moet ik dan voorzitter worden van de sector vleesmachinefabrikanten?’ Feedback over zijn functioneren vanuit de achterban is er sporadisch. Dat is het lot van bonden en brancheorganisaties: meer kritiek dan lof. Ook als het hartstikke goed gaat.

Ferguson

Duidelijk is wel dat Frank het DNA heeft van een ‘belangenbehartiger’, de historicus lijkt geboren om een sectororganisatie te leiden. Bij de ANVR is hij helemaal op zijn plek, hem opvolgen is extreem moeilijk. Ik vergelijk de situatie maar even met Alex Ferguson, manager van Manchester United van 1986 tot 2013. Kijk maar wat er na het einde van zijn almachtige leiding is gebeurd. Zelfs toptrainer Van Gaal kon zich niet waarmaken in het post Ferguson tijdperk.

Naar de hei

Ik hoor dat de ANVR-top dit najaar op de hei gaat brainstormen over de toekomst. Het lijkt me dat het bestuur, zich daar even zonder voorzitter/directeur apart beraadt over zijn toekomst. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat ze niet met hem verder willen, maar dan moet er wel gezorgd worden voor nieuwe uitdagingen. Materiële en immateriële blijken van waardering horen daarbij na 10 jaar excellente invulling van zijn job en nog een toekomst te gaan…

Het applaus op 20 november aan het slot van het ANVR Congres op Curaçao mag dit jaar ietsje langer duren. Zon genoeg daar om hem erin te zetten. Mooi beginnetje als blijk van waardering…